In 2024 stonden beide Kalkgraslanden blank (onder water) in de zomer. Het water is inmiddels gezakt en op het noordelijk gelegen kalkgrasland stond de begroeiing hoog. Doordeweeks gemaaid en zaterdag gehooid. Met mooi weer en een grote opkomst was dit leuke afsluitende klus van het succesvolle seizoen 2024-2025. Door het hoge water lagen grote lappen mos los op de grond. Ook dat werd afgeharkt en zo krijgt de nieuwe vegetatie weer een kans om op te bloeien. Aan de rand van het kalkgrasland werden een aantal Elzenstoven (ooit afgezet en vervolgens met drie of vier stammen op de stoof opnieuw uitgegroeid tot bomen.) Een gevarieerde klus, die we afsloten met een bezoek aan het zuidelijk gelegen kalkgrasland. Dat zag er surrealistisch uit als een zwart geblakerd veld. De bodem was nog zompig. Door het langdurig onder water staan is er veel veranderd. Amerikaanse vogelkers en Amerikaanse krent, Canadese kornoelje en de Russische Bereklauw, die rondom het terrein stonden hebben het loodje gelegd. Hoera! Hoe het zich verder gaat ontwikkelen, is niet te voorspellen. Hoe reageert bijvoorbeeld een soort als de Blauwe knoop hierop? De Wijngaardslak heeft grote klappen gehad. We vonden tot dusver alleen maar lege huizen. En hoe heeft de Levendbarende hagedis zich daar gered tijdens de watersnood? Het is in ieder geval fascinerend om deze processen te volgen.