Op zaterdag 23 september gaan we op de kalkgraslandjes langs het spoor tussen Bussum – Hilversum aan werk.  Een deel wordt gemaaid, in slingerende patronen, alsof er begrazing is toegepast. Hierdoor ontstaat er meer structuurvariatie in de begroeiing en kleinschalige micro-gradiënten (zoals zon – schaduw, hoge en lage begroeiing). Voor insecten is het belangrijk om een deel niet te maaien. Een aantal soorten overwinteren in holle stengels van uitgebloeide planten of er kunnen insectenlarven in dode stengels zitten, die in het voorjaar verpoppen.  Sprinkhanen hebben dekking en voedsel nodig, die ze vinden in lang gras. Het maaisel wordt in de bosrand op hopen gezet. Deze zomer werd er een bijzondere vondst gedaan op de kalkgraslandjes. Bij een bezoek op 13 juni j.l. trof ik er zomaar ineens 5 exemplaren van de Rietorchis, verspreid over het hele terrein. Na jaren van afwezigheid een grote verrassing; mooi bewijs dat ons werk zinvol is! Er zwermden die dag grote aantallen libellen rond, zoals de Grote Keizerlibel, de Oeverlibel en de Viervlek.